Skip to main content

pattukkottai ramesh

Search This Blog

சிலப்பதிகாரம்(பகுதி-01) | ஐம்பெருங் காப்பியங்கள் @சிவனடியவள் தமிழம்மா

on March 01, 2021

Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps

Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps

Comments

Popular Posts

புறநானூற்றில் கொடை

புறநானூற்றில் கொடை முனைவர் இரமேஷ் சாமியப்பா , தமிழ் உதவிப்பேராசிரியர் , அரசினர் கலைக்கல்லூரி ( தன் .), கும்பகோணம் . தொல்காப்பியர் சேர,சோழ,பாண்டியர் என்னும் மூவேந்தர்களைக் குறிப்பிடும் போது வண்புகழ் மூவர் என்னும் அடைபுணர்த்தி உரைப்பர்.(1) மன்னர்கள் ஆட்சி வண்மையும் படை வண்மையும் உடையவர்களாக இருப்பது பொதுத்தன்மை; கொடையாளிகளாக இருப்பது சிறப்புத்தன்மையாகும். தமிழக மன்னர்கள் பொதுவான வீரம்,புகழோடு சிறப்பான கொடைத்தன்மையுடன் இருப்பதை வண்புகழ் மூவர் என்ற தொடர் நமக்கு இனிதுற விளக்குகிறது. வண்புகழ் என்னுந் தொடரே பின்னர் வந்த இலக்கியங்களில் விரித்துரைக்கப் பெறுகிறது. பதிற்றுப்பத்தின் பதிகமான உரைநடைப்பகுதிகள் சேரவேந்தனிடம் ஒவ்வொரு புலவனும் பத்துப்பாட்டுப் பாடியபின் பேற்ற பரிசில் யாது என்பதனை இப்பகுதிகள் எடுத்துரைக்கின்றன. இவை யாவும் பெருங்கொடைகள். நிலையான வருவாய், ஆட்சியுரிமை,அமைச்சுப் பதவி, அரசவைக்கவி, அரசன் மகன் பணியாள், துறக்கச் செலவு என்றெல்லாம் அளிக்கப்பட்டுக் காலமாற்றத்தில் கற்பனையாகக் காட்சி அளிக்கிறது.(2) என...

சூழலியல் நோக்கில் புறநானூறு

உலக மொழிகளில் தனிப்பெருஞ் சிறப்பினைப் பெற்ற தமிழ்மொழியின் தனித்துவத்திற்குச் சங்க இலக்கியங்கள் பெரிதும் துணையாகின்றன . இச்சங்க இலக்கியங்கள் பாடற் பின்னணிக்கு இயற்கை , பின்புலமாக அமைந்து காணப்படுகிறது . இயற்கை என்பது ஒரு முழுமையான நிரந்தர இயல்பாகும் . மனிதன் இயற்கையைச் சார்ந்து உயிர் வாழ்கிறான் . அவன் தனது வாழ்க்கைத் தேவைகள் அனைத்தையும் இயற்கையிலிருந்து எடுத்துக் கொள்கிறான் . இயற்கையை மனிதனின் அங்கம் என்று அறிஞர் மார்க்ஸ் விளக்குகிறார் .(1) சங்ககாலப் புலவர்கள் மேற்கூறிய அறிஞர் கூற்றினை முழுமையாக உணர்ந்திருந்தனர் என்பதை அவர்தம் சங்கப் பாடல்கள் வாயிலாகப் அறியமுடிகிறது . சங்ககால மக்...

தொல்காப்பியரின் வனப்புக் கோட்பாடும் பிற்கால வளர்ச்சியும்

தொல்காப்பியரின் வனப்புக் கோட்பாடும் பிற்கால வளர்ச்சியும் முனைவர் இரமேஷ் சாமியப்பா , தமிழ் உதவிப்பேராசிரியர் , அரசினர் கலைக்கல்லூரி ( தன் .), கும்பகோணம் . தமிழ் இலக்கணத்தைத் தொல்காப்பியர் எழுத்து, சொல், பொருள் என மூன்று வகையாகக் கொண்டு யாப்பு அணி என்பனவற்றைத் தொல்காப்பியப் பொருளதிகாரத்துள் முறையே செய்யுளியல், உவமவியல் என்பவற்றுள் அடக்குவர். பிற்காலத்தார் இலக்கணங்களை வடநூல் முறையைப் பின்பற்றி ஐந்தாகக் கொண்டனர். தொல்காப்பியர்காலத்துக்கு முன்னும் பின்னும் யாப்பு நூல்கள் பல தமிழில் இருந்தன. அவிநயம், காக்கைப்பாடினியம், சிறுகாக்கைப்பாடினியம், நற்றத்தம், பல்காயம், மயேச்சுவரம் முதலான யாப்பிலக்கண நூல்கள் யாப்பருங்கல விருத்திக்கு முன்னரே பல்கியிருந்தன. யாப்பருங்கலமும் யாப்பருங்கலக்காரிகையும் தோன்றிய பின்னர் அவை யெல்லாம் வழக்கொழிந்தன. அவற்றுள் தொல்காப்பியச் செய்யுளியல் ஒன்றே எஞ்சி நிற்கின்றது. தொல்காப்பியர், செய்யுளியலில் முதல் நூற்பாவில் செய்யுள் உறுப்புகளாக முப்பத்து நான்கு உறுப்புகளைப் பட்டியலிடுவார்.(செய்.313). இவற்றுள் எழுத்து, அசை, சீர் முதலான இருபத்தெட...

Powered by Blogger